We zijn er weer!

Hallo Nederland ;-) eindelijk weer even tijd om jullie op de hoogte te brengen van onze avonturen, om even terug te pakken op enkele dagen geleden, toen hebben wij de koloniale en historische plaats Araquipa bezocht, zeer de moeite waard, vanwegen zijn historische verleden, een oud klooster wat meer een dorp op zich was, en waar je mooi kon zien hoe de dames in het verleden er helemaal niet beklagenswaardig hebben bij gezeten. In de glorietijd hadden deze dames (allemaal van goede huize) de beschikking over meerdere bedienden en slavinnen. Dit werd de Paus in die tijd toch wel een beetje te gortig, waarop hij prompt een moeder overste die kant op stuurde om een einde te maken aan de pret ;-P . Verder was er ook nog een mooie kathedraal waar wij (de toeristen) maar steeds niet binnenmochten omdat er de een of andere viering of bijeenkomst was ;-S Tot slot is nog vermeldenswaardig dat wij in een viersterren restaurant hebben gegeten voor de verschrikkelijke prijs van vijendertig euro voor twee personen inklusief dikke fooi, zo komen we natuurlijk nooit door ons vakantiegeld heen :-D .Jammer dat de terugreis al geboekt is! Momenteel zij wij in het mooie en stoffige plaatsje Chivay beland, alwaar wij vanmorgen de Condors zijn gaan bewonderen, vanwege de grote hoogte zitten wij met z´n allen hier al ´n paar dagen flink aan de coca, dus jullie begrijpen natuurlijk wel dat het hier een dolle boel is. Ik moet zeggen dat verblijven op deze hoogte niet geheel in de koude kleren gaat zitten en dat wat hoofdpijn en andere ongemakken er gewoon bijhoren. De mensen hier in de Andes, stralen over het algemeen een zekere vrolijkheid uit wat het verblijf hier zeer veraangenaamd, op de reis naar de condors moesten we ruim een uur rijden over de majestueuze flanken van het Andesgebergte over wegen waar ik mijn auto liever niet aan blootstel (stoffige zandwegen met kuilen en hier en daar een gevallen rotsblok), maar zeer imposant en overweldigend. Onderweg worden wij toeristen op de meest onmogelijke plaatsen opgewacht door de plaatselijke bevolking, die ons maar al te graag van souveniers, coca (tegen de hoogteziekte) en water (heb je toch we zeker twee a drie liter van nodig op een dag) en natuurlijk de mogelijkheid om echte in peruaanse klederdracht geklede mensen te fotograferen kompleet met bijpassende lama ;-D Nu moet ik zeggen dat het overgrote deel van de mensen hier er ook gewoon zo bijloopt. Welnu na deze reis en enkele ¨noodzakelijke¨stops waren wij dan eindelijk net op tijd bij de plaats aangekomen waar de condors te bezichtigen waren, Ik moet zeggen zeker het vroege opstaan waard (5.30 uur) en geluukig waren het er een hele boel, die er wel zeker een drie kwartier over doen voor zij uiteindlijk vanuitde diepte van de Colca Canyon het luchtruim gekozen hebben, en waar iedereen naar hartelust toto´s en filmpjes van kon maken. Rita is regelmatig in gesprek met onze gids, (een jonge vrouw uit Araquipa) over de geneeskrachtige werking van de kruiden die hier overal welig groeien. Ik geef het toetsenbord over aan mijn lieftallige echtgenote en groet U allen ;-D Dag iedereen uit Nederland, Ik ben zoals jullie lazen over de planten met onze gids, maar ook over haar levensovertuiging. Een bijzonder katholicisme, met geloof in reincarnatie, oude sjamanistische wijsheden. gelukkig spreekt ze ook goed Engels. Ik haal hier en daar ook wat zaden van planten, die bij ons op de droge bosgrond misschien ook wel willen groeien. Verder nog een paar kleine dingen die in peru echt anders zijn dan bij ons. Kinderwagens zie je hier bijna geen, alle kinderen worden in een draagzak door hun moeder gedragen. Veel van het leven vindt plaats op straat, in de dorpjes, mensen eten en koken vaak op straat. Tot de volgende keer, want we gaan nu weer lekker de zon in. Lieve groeten van ons allebei

We zijn er weer!

Hallo Nederland ;-) eindelijk weer even tijd om jullie op de hoogte te brengen van onze avonturen, om even terug te pakken op enkele dagen geleden, toen hebben wij de koloniale en historische plaats Araquipa bezocht, zeer de moeite waard, vanwegen zijn historische verleden, een oud klooster wat meer een dorp op zich was, en waar je mooi kon zien hoe de dames in het verleden er helemaal niet beklagenswaardig hebben bij gezeten. In de glorietijd hadden deze dames (allemaal van goede huize) de beschikking over meerdere bedienden en slavinnen. Dit werd de Paus in die tijd toch wel een beetje te gortig, waarop hij prompt een moeder overste die kant op stuurde om een einde te maken aan de pret ;-P . Verder was er ook nog een mooie kathedraal waar wij (de toeristen) maar steeds niet binnenmochten omdat er de een of andere viering of bijeenkomst was ;-S Tot slot is nog vermeldenswaardig dat wij in een viersterren restaurant hebben gegeten voor de verschrikkelijke prijs van vijendertig euro voor twee personen inklusief dikke fooi, zo komen we natuurlijk nooit door ons vakantiegeld heen :-D .Jammer dat de terugreis al geboekt is! Momenteel zij wij in het mooie en stoffige plaatsje Chivay beland, alwaar wij vanmorgen de Condors zijn gaan bewonderen, vanwege de grote hoogte zitten wij met z´n allen hier al ´n paar dagen flink aan de coca, dus jullie begrijpen natuurlijk wel dat het hier een dolle boel is. Ik moet zeggen dat verblijven op deze hoogte niet geheel in de koude kleren gaat zitten en dat wat hoofdpijn en andere ongemakken er gewoon bijhoren. De mensen hier in de Andes, stralen over het algemeen een zekere vrolijkheid uit wat het verblijf hier zeer veraangenaamd, op de reis naar de condors moesten we ruim een uur rijden over de majestueuze flanken van het Andesgebergte over wegen waar ik mijn auto liever niet aan blootstel (stoffige zandwegen met kuilen en hier en daar een gevallen rotsblok), maar zeer imposant en overweldigend. Onderweg worden wij toeristen op de meest onmogelijke plaatsen opgewacht door de plaatselijke bevolking, die ons maar al te graag van souveniers, coca (tegen de hoogteziekte) en water (heb je toch we zeker twee a drie liter van nodig op een dag) en natuurlijk de mogelijkheid om echte in peruaanse klederdracht geklede mensen te fotograferen kompleet met bijpassende lama ;-D Nu moet ik zeggen dat het overgrote deel van de mensen hier er ook gewoon zo bijloopt. Welnu na deze reis en enkele ¨noodzakelijke¨stops waren wij dan eindelijk net op tijd bij de plaats aangekomen waar de condors te bezichtigen waren, Ik moet zeggen zeker het vroege opstaan waard (5.30 uur) en geluukig waren het er een hele boel, die er wel zeker een drie kwartier over doen voor zij uiteindlijk vanuitde diepte van de Colca Canyon het luchtruim gekozen hebben, en waar iedereen naar hartelust toto´s en filmpjes van kon maken. Rita is regelmatig in gesprek met onze gids, (een jonge vrouw uit Araquipa) over de geneeskrachtige werking van de kruiden die hier overal welig groeien. Ik geef het toetsenbord over aan mijn lieftallige echtgenote en groet U allen ;-D Dag iedereen uit Nederland, Ik ben zoals jullie lazen over de planten met onze gids, maar ook over haar levensovertuiging. Een bijzonder katholicisme, met geloof in reincarnatie, oude sjamanistische wijsheden. gelukkig spreekt ze ook goed Engels. Ik haal hier en daar ook wat zaden van planten, die bij ons op de droge bosgrond misschien ook wel willen groeien. Verder nog een paar kleine dingen die in peru echt anders zijn dan bij ons. Kinderwagens zie je hier bijna geen, alle kinderen worden in een draagzak door hun moeder gedragen. Veel van het leven vindt plaats op straat, in de dorpjes, mensen eten en koken vaak op straat. Tot de volgende keer, want we gaan nu weer lekker de zon in. Lieve groeten van ons allebei

Arequipa

Dag allemaal,

In Araquipa de rust die we nodig hadden in een erg bijzonder hotel. Een oud spaans herenhuis,

Hoe oud kan je zijn. Witte haren in Peru doen wonderen. Nooit hoef ik mijn koffer te dragen en vanmorgen zette een agent het verkeer stil om mij over te laten steken. zo zie je maar alles heeft zijn voordelen.

mijn geliefde man gaat verder van hier en o ja ik ben mijn vlieganst verloren dus dat is fijn.

Hey trouwe 'volgers' hartverwarmend om te zien hoeveel mensen er onze blog volgen, we zijn ondertussen alweer een paar dagen verder op onze reis, maar ik wil toch nog even mijn verhaal afmaken van waar wij gebleven waren in Nasca, welnu na onze memorabele vliegtocht, en toen iedereen weer wat bekomen was hadden we in de middag nog enkele excursies. Om te beginnen naar een pottenbakker die ons liet zien hoe hoe de Incas vroeger hun aardewerk maakte, erg interesant! en uiteraard werden wij in de gelegenheid gesteld, om liefst zo veel mogelijk origenele copiën aan te schaffen, zodra de dame in de 'winkel' (wat meer een schuurtjewas) in de gaten kreeg dat wij misschien wel interessen hadden, beet zijzich daar als een pitbull in vast. Nu vonden wij de prijs wataan de hoge kant, wat wij dan ook lieten merken, en toen werd het natuurlijk onderhandelen, wat er na een verhitte'strijd' in resulteerde, dat wij hetsouvenir voor iets meer dan de helft van de prijs mochten meenemen ;-D ergleuk om eens mee te maken. vervolgens gingen wij naar de plaatselijke gouddelvers/goudsmeden, waar hetzelfde ritueel werd afgewerkt ; demonstratie en vervolgensde mogelijkheid om van alles aan te schaffen.Het is wel leuk omte vermelden dat de lokatie van met name de goudverwerkers doet denken aan iets van een autosloperij en de woestijn,hoge verweerde en stoffige muren meteen dito poort, waarachter de werkzaamheden zich voor een groot deel buiten afspelen, welliswaar onderriten matten of doeken omzich te beschermen tegen de zon. Leuk detaill is wel dat ik op die plaats vrij plotseling werd gekonfronteerd met een aanval van diaree (bleef gelukkig beprerkt tot die ene keer) waardoor er weinig anders op zat dan te vragen of ik het toilet zo mogen gebruiken. Gelukkig mocht dat nadat onze gids even had overlegd, en dat resulteerde dus in een echt kijkje achter de schermen, gewoon leuk, het zag er daar uit zoals het er bij ons thuis uitzag toen ik klein was ; wc, met emmers water ernaast, een deur die niet sloot, een douche niet al te schoon (die hadden wij vroeger niet!) pal naast de toiletpot. kortom een kleine deja vu, en ik was deze mensen zeer dankbaar dat zij mij van mijn probleem verloste ;-P .

Later zijn we nog de woestijn ingereden om een opgraving te bezoeken, en op de valreep wist ik onze gids nog over te halen om de 'aquaducten' te bezoeken, wat na een snelle rit, de zon was namelijk al aan het ondergaan, (en dat gaat daar erg snel) zodat wij dit stukje kultuurgoed nog hebben kunnen bewonderen, en niet minder leuk ook daar de zonsondergang hebben meegemaakt, wat ook weer heel speciaal was.

Lieve mensen, ik ga hier het verhaal weer afsluiten, want als ik alles moet gaan vertellen komen wij niet meer aan onze vacantie toe!

Hartelijke groet ook namens mijn vrouw . Arnold.

Het blijft leuk!!

Hallo allemaal, we zijn weer een enerverende dag verder, met de nodige avonturen.

Vanmorgen weer vroeg uit de veren, om de 'Nascalijnen' vanuit de lucht te bewonderen, na een grondige inspectie, compleet met paspoortcontrole en metaaldetector (ik moest helaas mijn zakmes achterlaten) konden we dan eindelijk aan de vlucht beginnen. in schril contrast tot de hutjes en andere bouwwerken ronde de vluchthaven is dit vliegveldje uiters modern, en ook de vliegtuigjes zien er picobello uit, vergezeld van een piloot en een copiloot (verplicht na enkele ongelukken in het verleden) mochten wij , Rita en ik samen met Nicole en Mark, (die samen met ons dezelfde reis maken) het spits afbijten, na een geslaagde start, wat erg leuk is in zo´n klein vliegtuigje,snelde we naar de plaats waar de lijnen te bewonderen waren.

Naar onze stellige meninghebben de piloten onder elkaar de weddenschap wie er het meeste mensen aan het kotsen kunnenkrijgen, in ons vliegtuigje kwamen zij op 50% Mark, Nicole envoor Rita scheelde het maar een haartje;-PWat doen deze brave borsten, je zit in ons geval met twee piloten en vier passagiers in zo´n koektrommel, en om iedereen alles goed te kunnen laten zien gaat het vliegtuigje eerst op de linkerkand, om vervolgens in een sierlijke zwaai en een korte bocht, over de andere zij te kantelen, sucses gegarandeerd, en dat gebeurt dan in eenklein half uurtje´n keer of tien. ha ha .

Ik moet zeggen dat ik erg genoten heb van deze achtbaan ervaring, temeerdaar er buiten de lijnen enorm veel aan moois te bewonderen was, zoals de uitgestrektheidvan de woestijn,en niet te vergetenhet decor van de Andes op deachtergrond, PRACHTIG ;-D

Nu moet ik het er bij laten, daar de dames in ons gezelschap in mijn nek zittente hijgen, vraag mij niet waarom?????

tot snel, en ook de hartelijke groeten van Rita (en mij natuurlijk)

2

De woenstijn en de oceaan!

Dag lieve vrienden en bekenden,

Vandaag zijn we vroeg op gestaan en zaten rond negen uur al op de boot naar de ballestas eilanden.

Geweldig, eerst in een boot met grote vaart naar de eilanden. En daar was echt geweldig veel te zien. Het zijn rots eilanden die qua vorm al heel bijzonder zijn. Het is een paradijs voor vogels, meeuwen, de Sas van Gent, pinguïns, pelikanen en gieren, maar ook zeeleeuwen en dolfijnen.Verder ook de vogels waarvan wij niet weten hoe ze heten. Geweldig!!

Daarna hebben we nog tour door de woestijn gemaakt. Nog mooier als de eerste excursie. In Peru grenstde woestijn aan zee. als je daar staat dan kijk je of de woestijn in of de naar de oceaan. Beiden laten je de grootsheid zien. Het gaf mij een groot gevoel van verbonden zijn met de aarde, met de kosmos,om daar te lopen. Verder leek de woestijn op een zee van zand, omdat er niets anders was dan zand.Wehebben daar in de oceaan wederom zeeleeuwen en dolfijnen gezien.

Later op de dag zijn we met een luxe bus naar Nasca gereden om daar morgen in een klein vliegtuigje naar de Nascalijnen te gaan kijken, maar verslag daarover mañana.

Lieve groeten Rita

Aansluitend op mijnvrouw ;-Dpak ik het verhaal op waar ik gisteren was gebleven. De vakantie zoals wij die hebben is erg druk, en daardoor ook hier en daar vermoeiend, na de volle en vermoeiende dag van gisteren zijn wij vanmorgen weer om zes uur opgestaan (het zal goed zijn als ik weer uit kan rusten bij de firma Beerens ;-P) om in volle vaart Peru te verkennen. Om te beginnen wil ik even vertellen dat de sociale verschillen in Peru enorm zijn, je ziet hier mensen in hutjes wonen van riet en afvalmateriaal, het dak stelt veelal niet veel voor omdat het in deze regio eigenlijk nooit regent. Op het zelfde moment staat ernaast een stenen huis met balkon en meerdere verdiepingen, liefst met een hoge muur eromheen, en de echte rijken hebben dan ook nog wachttorentjes waarin een bewaker op hun spulletjes past. Je praat hier niet over enkele plaatsen, maar wij hebben dit over een afstand van zeven uur rijden in de (zeer luxe) bus, jawel de afsanden in Peru zijn van een iets andere orde dan in Nederland. Hier kijk je niet op honderd kilometer meer of minder, het land is ongeveer 3000 kilometer lang . Bijzonder om te vermelden is wel dat naast het buitegewoon primitive ook wijken in Lima staan die in onze steden niet uit de toon zouden vallen, hoge kantoorgebouwen met veel glas en beton, en straten die er zeer modern uitzien.

De eerste dagen van de reis worden wij vervoerd in de zeer luxe busdienst die over de enkele hoofdwegen van het land rijden, de belangrijkste is die van noord naar zuid, en is een verbinding die op vaste uren gaat ongeveer elke twee uur, en deze rijden door de enorme afstanden gewoon de klok rond. Morgenavond stappen wij dan ook om elf uur in en komen vervolgens 'uitgeslapen' in de volgende plaats aan, voor ons zijndan wel de luxe slaapstoelen onder in de bus geboekt :-)

Vandaag zijn wij gelukkig in een van de lokale busjes naar de boot gebracht en vervolgens door de woestijn gereden, dit is eigenlijk al een belefenis op zich, de mensen die de bus bemannen blijken onderdeel te zijn van een familie of 'komplot' die je feilloos naar de 'juiste' koffietent en later in de middag naar de enige echte eettent vervoeren, alle anderen worden gezien als de de vijand (welliswaar met een vette knipoog) , maar zo helpen deze mensen om ons, welwillende toeristen, van al het nodige te voorzien, en ondertussen de 'familie' van inkomsten. Goed bezig zou ik zeggen, daar alles in een zeer gemoedelijke sfeer plaatsvind. Leuk detail is dat de Patres Familias breeduit in het midden van de bus zit (zijn omvang paste wel bij zijn functie), om alles in goede banen te leiden, en door zijncompanen van het nodige werd voorzien.

Goed, morgen nog een redelijk volle dag, en dan hebben weenkele dagen vrij te besteden in de stadAraquipa,wij houdenjullie op de hoogte

Hartelijke groet Arnold.

wat een land

Hallo Nederland,

Even kort een beriichtje vanaf de receptie in het hotel waar wij vandaag zitten (dat is in de uithoek Pisco) dit stadje is enkele jaren geleden getroffen door een ernstige aardbeving, en het is beter om in de avond en nacht in het hotel te blijven. en anders in ieder geval geen waardevolle spullen mee te nemen.

De mensen zijn hier overigens erg hartelijk, en zeker als je er in slaagt een beetje Spaans te spreken, ik heb net wat zitten dollen met de mensen van het hotel, en als ik wil kan ik hier aan de slag aan de receptie ;-D we kunnen het alleen nog niet eens worden over het salaris.

Het gaat hier verder fantastisch, en ik hoop dat ik morgen een betere computter kan vinden (of de dag erna) zodat ik wat uitgebreider kan berichten .

Hartelijke groet en tot snel. R & A

ps. Mijn lief licht al te dutten @

wat een dag ;-P

Dag allemaal in het druilerige Holland,

Het was vandaag een superlange dag, vanmorgen om half vier opgestaan, we hadden wel zeker drie uur geslapen toen de wekker weer afliep, koffie gezet, Thomas op de achterbank en op weg naar schiphol, geen vuiltje aan de lucht. en op dat uur kun je ook in Nederland gewoon lekker doorrijden op de snelweg, jawel hel lijkt wel utopia ! en dan begint het wachten, eerst op Schiphol ongeveer twee uur,

Vervolgens een korte vlucht naar Madrid, om daar op de volgende vlucht te wachten, deze tijd werd door een groepje Peruanen??? opgevuld met stemmige gospelliederen en bijpassende muziek en danspasjes, de moeite waard om even bij stil te staan.

Na nog ruim een uur wachten konden we aan boord van het vliegtuig richting Lima, Yes ! Leuk detail is dat je, gezeten in het vliegtuig, een beeld (op alle schermen aan boord) krijgt van een camera welke geplaatst is achter op het staartstuk, erg leuk, alleen jammer dat op het moment van opstijgen en ook van het landen zelf geen beelden worden gegeven. Leek mij juist het leukste moment ;-P

Na wat een eindeloze vlucht leek, elf uur aan een stuk, zijn we dan eindelijk in Lima aangeland. Ik ben blij dat ik hier niet met mijn eigen auto hoef te rijden , en wij opgehaald werden door een taxibusje, het deed mij nogal denken aan de verhalen die ik bij Vicky heb gelezen over het Chinese verkeer. Als je hier dan toch zou willen rijden, vooral een oude Peruaanse auto nemen, daar komt een deukje meer of minder niet zo nauw :-D

Wij zitten hier onze eerste avond in een Hotel, met nog twee mensen uit Rijen wel te verstaan, jawel de wereld is klein! zij gaan dezelfde reis maken als wij, kan leuk zijn, we zullen zien.

Dat was het voor vandaag, we gaan nog even een biertje drinken aan de bar, het is hier 20.20 uur en bij jullie midden in de nacht.

Liefs en een dikke knuffel Rita en Arnold.

Mañana

Mañana is het zover, na een geweldige huwelijksdag (wij zijn enorm dankbaar aan allen die daaraan hebben meegewerkt /bijgedragen:-D ) enmaanden van voorbereiding gaat het morgen gebeuren, om half vier opstaan, koffie zetten en vervolgens op weg naar Schiphol.

Ontbijten doen we onderweg, anders komen we helemaal niet aan slapen toe;-P , hopelijk lukt het Thomas om tegen de tijd dat wij op Schiphol zijn wakker te worden, anders staat hij wel behoorlijk in de weg zo voor de hoofdingang

zal wel goedkomen denk ik, ha ha. De bofkont heeft onverwacht nog een weekje extra vakantie, dus voldoende tijd om weer lekker bij te slapen (moet hij wel z´n bed gevonden kunnenkrijgen :-)

Het is ondertussen elf uur geweest, dus ik ga mijn lief maar eens achterna, die ligt al onder de lakens, tot snel, groetjes Arnold.