Dag allemaal,

In Araquipa de rust die we nodig hadden in een erg bijzonder hotel. Een oud spaans herenhuis,

Hoe oud kan je zijn. Witte haren in Peru doen wonderen. Nooit hoef ik mijn koffer te dragen en vanmorgen zette een agent het verkeer stil om mij over te laten steken. zo zie je maar alles heeft zijn voordelen.

mijn geliefde man gaat verder van hier en o ja ik ben mijn vlieganst verloren dus dat is fijn.

Hey trouwe 'volgers' hartverwarmend om te zien hoeveel mensen er onze blog volgen, we zijn ondertussen alweer een paar dagen verder op onze reis, maar ik wil toch nog even mijn verhaal afmaken van waar wij gebleven waren in Nasca, welnu na onze memorabele vliegtocht, en toen iedereen weer wat bekomen was hadden we in de middag nog enkele excursies. Om te beginnen naar een pottenbakker die ons liet zien hoe hoe de Incas vroeger hun aardewerk maakte, erg interesant! en uiteraard werden wij in de gelegenheid gesteld, om liefst zo veel mogelijk origenele copiën aan te schaffen, zodra de dame in de 'winkel' (wat meer een schuurtjewas) in de gaten kreeg dat wij misschien wel interessen hadden, beet zijzich daar als een pitbull in vast. Nu vonden wij de prijs wataan de hoge kant, wat wij dan ook lieten merken, en toen werd het natuurlijk onderhandelen, wat er na een verhitte'strijd' in resulteerde, dat wij hetsouvenir voor iets meer dan de helft van de prijs mochten meenemen ;-D ergleuk om eens mee te maken. vervolgens gingen wij naar de plaatselijke gouddelvers/goudsmeden, waar hetzelfde ritueel werd afgewerkt ; demonstratie en vervolgensde mogelijkheid om van alles aan te schaffen.Het is wel leuk omte vermelden dat de lokatie van met name de goudverwerkers doet denken aan iets van een autosloperij en de woestijn,hoge verweerde en stoffige muren meteen dito poort, waarachter de werkzaamheden zich voor een groot deel buiten afspelen, welliswaar onderriten matten of doeken omzich te beschermen tegen de zon. Leuk detaill is wel dat ik op die plaats vrij plotseling werd gekonfronteerd met een aanval van diaree (bleef gelukkig beprerkt tot die ene keer) waardoor er weinig anders op zat dan te vragen of ik het toilet zo mogen gebruiken. Gelukkig mocht dat nadat onze gids even had overlegd, en dat resulteerde dus in een echt kijkje achter de schermen, gewoon leuk, het zag er daar uit zoals het er bij ons thuis uitzag toen ik klein was ; wc, met emmers water ernaast, een deur die niet sloot, een douche niet al te schoon (die hadden wij vroeger niet!) pal naast de toiletpot. kortom een kleine deja vu, en ik was deze mensen zeer dankbaar dat zij mij van mijn probleem verloste ;-P .

Later zijn we nog de woestijn ingereden om een opgraving te bezoeken, en op de valreep wist ik onze gids nog over te halen om de 'aquaducten' te bezoeken, wat na een snelle rit, de zon was namelijk al aan het ondergaan, (en dat gaat daar erg snel) zodat wij dit stukje kultuurgoed nog hebben kunnen bewonderen, en niet minder leuk ook daar de zonsondergang hebben meegemaakt, wat ook weer heel speciaal was.

Lieve mensen, ik ga hier het verhaal weer afsluiten, want als ik alles moet gaan vertellen komen wij niet meer aan onze vacantie toe!

Hartelijke groet ook namens mijn vrouw . Arnold.